Halefi gjykuan sunnetin, në vend se të gjykonin me sunnet

Pas gjeneratave të drejta, erdhën gjeneratat që injoruan sunnetin e Pejgamberit, sal-lallahu alejhi ve sel-lem, dhe humbën kapjen për të. Kjo ndodhi për shkak se gjeneratat e vonshme adoptuan parime dhe themele që disa njerëz të Kelamit (filozofë dhe apologjetikë) dhe disa dijetarë të fikhut dhe Usulit (Ata të cilët vendosin parime të përgjithshme së bashku me parime të shumta të vogla) i vënduan. Si rezultat të adoptimit të këtyre parimeve, suneti ose të paktën pjesa më e madhe e tij, u injoruan dhe u dyshuan. Një pjesë e sunnetit madje u refuzua sepse kjo pjesë ishte në kundërshtim me parimet e përgjithshme që halefi i vendosën!! Ajeti ishte ndryshuar, në vend që t’i referoheshin sunnetit për gjykim, ata bënë të kundërtën. Ata ja referuan sunnetin parimeve dhe rregullave të tyre për gjykim!! Kurdo që rregullat e tyre bienin dakord, ata e pranonin sunnetin ndryshe, sunneti refuzohej!! Si rezultat, lidhjet e forta midis muslimanëve, në mesin e halefëve (gjeneratave të mëvonshme) dhe sunnetit u keqësuan. Muslimanët e halefit u bënë injorante ndaj Resulullahut, besimit të tij, sires (jetës së tij), adhurimit, agjërimit, namazit, Haxhit, ligjeve dhe vendimeve legjislative. Nëse këta njerëz të pyetën për një nga të mësipërmet , përgjigjja e tyre do të nxirrej e bazuar nga hadithe të dobëta madje edhe nga ato të fabrikuara!! Ose ata mund të përgjigjen sipas një medhehebi (një shkolle mendimi dhe një mënyre kuptimi i një dijetari). Nëse përgjigja e tyre është në kundërshtim me një hadith korrekt dhe nëse atyre i përkujtohet ky fakt, ata nuk do ta ndryshonin vendimin e tyre. As që ata pranonin të vërtetën për shkak të disa dyshimeve që ata ngrejnë ose për shkak të parimeve dhe rregullave të tyre. Ne do të përmendim disa nga këto parime më vonë në këtë libër, ishallah.


Kjo sëmundje, që ne e shpjeguam më sipër, është përhapur shumë në botën muslimane sot. Madje ka prekur shumicën e revistave dhe librave fetarë. Shumë pak i referohen Kur’anit dhe Sunnetit kur nxjerrin fetva. Shumica varet tek një nga katër medhhebet. Rrallë, ata i referohen të tjerëve përpos këtyre katër shkollave për fetva, por vetëm për ndonjë interes të Ummetit musliman, kështu ata thonë. Këtyre njerëzve, Sunneti ju është bërë një çështje e harruar, përderisa ky interes i veçant kërkon referimin tek sunneti!!


Një shembull i kësaj është zakoni i disa prej këtyre njerëzve përsa i përket hadithit të Ibën Abbasit që në kohën e Pejgamberit, nëse dikush divorcion gruan e tij tre herë në të njëjtën kohë ajo është e konsideruar si e divorcuar vetëm një herë. Këto njerëz e konsideruan këtë hadith aq gjatë sa nuk injoronte medhhebin!! Më vonë ata e adoptuan atë (për shkak të nevojshmërisë së ummetit dhe jo sepse ishte sunneti), por pasi ata ishin duke luftuar atë hadith dhe kundër atyre që thërrisni tek ai.


Sunneti është bërë i huaj për halefin


Çfarë provon që sunneti është bërë i huaj në gjeneratat e mëvoshme është e mëposhtmja. Një revistë e famshme islame u pyet nëse Allahu i grumbullon kafshët në Ditën e Gjykimit. Përgjigja e tyre ishte: “Imam el-Alusi ka thënë: “Nuk ka nass (tekst ose fakt) nga Kur’ani dhe Sunneti përsa i përket kësaj çështjeje që ne mund ta konfirmojmë që të tjerë përveç njerëzve dhe xhindëve, kafshët dhe (kafshët) mishgrënëse do të grumbullohen (në ditën e gjykimit)”.


Kjo ishte përgjigja për pyetjen e mësipërme! Kjo përgjigje ishte e habitshme dhe e qartë sesi njerëzit e dijes, le të mos flasim për injorantët, injorojnë sunnetin. Ka shumë hadithe korrekte përsa i përket kësaj çështjeje. Ata të gjithë dëshmojnë që kafshët dhe kafshët mishngrënëse do të grumbullohen dhe do të gjykohen kundër njëri-tjetrit. Një nga këto hadithe është: “Ju (njerëz) do t’i jepni secilit të drejtën e tij ( në ditën e Gjykimit). Madje edhe deleja nuk nuk ka brirë do të bëhet e aftë të hakmerret (për dëmin që i është bërë) nda deleja që ka brirë”. [Muslimi]

(Pastaj të gjithë kafshët do të bëhen pluhur). Ashtu siç Ibn Amëri ka thënë, kur kafiri të thotë: “Ah, sa mirë do të ishte për mua sikur të isha pluhur”.[Sureja Nebe:40]


Parimet e Halefëve që ata i zëvendësuan me sunnetin


Çfarë janë këto parime dhe rregulla që halefi i futën dhe zëvendësuan për sunnetin? Për t’ju përgjigjur kësaj pyetjeje, ne mund të themi që këto parime mund të përmblidhen si më poshtë:

Së pari: Disa dijetarë të Kelamit kanë thënë që hadithi ahad nuk është i vlefshëm në çështjet e Akides (çështjet e besimit dhe të padukshmes)!! Si rrjedhojë, disa dai (thirrësa islam) sot e përsëritën këtë parim që çështjet e Akides (besimit) nuk mund por edhe është e ndaluar për tu marrë nga hadithet ehad!!


Së dyti: Këto janë disa mezhebe që vendosën disa parime përsa i përket çështjes së mësipërme (hadithit ehad):

a). Ata preferuan kijasin (analogjia, dhënja e fetvaje përsa i përket një çështjeje të re duke e krahasuar me një çështje të njëjtë që ka një gjykim në islam) ndaj haditheve ehad! [I’lam dhe Sherh el-Manar]


b). Hadithi ehad u refuzua nëse kundërshtonte parimet dhe rregullat e tyre që vendosën. [I’Lam dhe Sherh el-Manar]


c). Refuzimin e një hadithi që fut një nivel që i shton një parimi në Kur’an. Ata thonë që përderisa sunneti nuk e bën Nesh (derogimin e dispozitës) e Kur’anit, atëhere ky hadith nuk duhet pranuar. Nëse ne e pranojmë atë, ata thonë, atëhere ne do të bënim një Nesh (do të zevëndësonim Kur’anin)!! [Sherh el-Manar dhe I’Hkam]


Së treti, Taklidi (ndjekja e një medhehebi në të gjitha çështjet e fesë) dhe pranimi i tij si një rrugë dhe fe.


Marrë nga libri: “Hadithi është argument në besim dhe në ligje”


Muhammed Nasirud-din Albani

Përktheu: Ammar Ardit Kraja