Poezi nga Mexhid Yvejsi

PËRKUJTIM DHE FALËNDERIM

Përkujtoj All-llahun
Krijuesin e Gjithësisë,
Falenderoj All-llahun
Burimin e Mirësisë.

All-llahun e përkujtoj
Zemra më qetësohet,
All-llahun e falënderoj
Shpirti më freskohet.

Përkujtoj All-llahun
Përplotë Dashuri,
Falënderoj All-llahun
Për gjithë këtë begati.

All-llahun e përkujtoj
Nëpër dallgë e stuhi,
Allahun e falënderoj
Të vetmin Perëndi.

Përkujtoj All-llahun
Që është Dritë mbi Dritë,
Falënderoj All-llahun
Që m’u hapën sytë….

FLUTURIMI I FUNDIT ME DALLËNDYSHET

Shehides-Yllka Domi (1982-1999)


Fluturimi i fundit me dallëndyshet
nuk ishte i fundit,
por ishte Dëshira
për Dashurinë
për Bukurinë
për Lirinë e Kosovës…

Yllka e Gjakovës,
mos u shqetëso
Zoti lutjen e pranoi,
Pëllumbesha jonë,
për çupërinë
për djelmërinë e Kosovës…

Amaneti, Lotët,
Dashuria e Amshuar,
Kënga e Pranverës,
Liria, Lumturia, Malli,
janë kristale që nuk thyhen…

Nuk thyhet Dashuria,
Nuk thyhet Afrimi,
Nuk thyhet as Kosova
Përderisa jemi afër Zotit…

Përderisa jemi afër Zotit,
Fluturimi fundit
me dallëndyshet na pret
në tjetrën jetë,
sikur që je ti, vetë,
në Xhennet…



(Shënim: Yllka Domi u lind me 18 gusht 1982, në Gjakovë.
U vra me 7 maj 1999, në Gjakovë, nga forcat serbe. Trupi i saj , sikur i mijërave të tjerëve, u mbajt peng në gropa të Sërbisë.
U rivarros me ceremoni fetare, bashkë me dhjetë bij të Gjakovës, me 23 dhjetor 2OO3, në kodrën e Cabratit të Gjakovës.

Yllka Domi ka qenë nxënëse e shkëlqyeshme, ishte besimtare, recituese e dalluar dhe valltare. Kishte prirje për poezi…Ishte çikë për hasret, bija e vetme e Dashurije dhe Afrim Domit, ish-kryetar i Këshillit të Bashkësisë Islame të Gjakovës…)

Mexhid YVEJSI, Gjakovë

LAVDI ZOTIT

Lavdi paç i Madhi Zot
Je plotë Mëshirë e Mirësi,
Asgjë nuk krijove kot
Ne t’paskajshmen gjithësi.

Je burim i dashurisë
Rrugën prej Ademit e trasuat,
Besimit,Paqjes,Drejtësisë
Mos t’i ndahemi na urdhëruat.

Për çdo popull dërguat
Nga një pejgamber,
Disave edhe libra u dhuruat
Që të ketë dritë përherë.

Musai, Dauti dhe Isaja
Me Teurat,Zebur dhe Ungjill,
Vula e tyre-Muhammed Mustafaja
Me Kur’an si Hënë e Diell.

E para fjalë që na zbuluat
Ikre! Mëso! N’emër të Perëndisë,
Sheriatin – Ligj e pruat
Për të mbarën e njerzisë.

Njerëzinë në fise e kombe i ke ndarë
Që të njihemi më mirë,
Por,të lutemi e bashkoni kombin shqiptar
E mos të jetë më në errësirë.

Lavdi paç i Madhi Zot
Në rrugë të mbarë na drejto,
Se t’mirat s’mund t’i numëroj dot
Veç në fenë Islame na udhëzo.

MËSHIRA E NJERËZIMIT

(Muhammedit a.s. në përvjetorin e lindjes)


Lavdia të qoftë përherë o i Madhi Zot
Për krijesën më të përsosur në gjithësi,
Për Muhammedin (a.s.) që lindi sot
Shembulli më i shkëlqyer për njerëzi.

Lavdia të qoftë gjithmon o i Madhi Zot
Për këtë ditë- lindje vërtet të bekuar,
Nga mallëngjimi kemi gaz edhe lot
Në këtë ditë të bardhë, vërtet të madhëruar.

Ai na mësoi Fenë Islame e Kur’anin
Që janë Drita dhe Fjala e Jote,
Na urdhëroi të duam Atdheun-Vatanin
Djepin e qëndisur të kësaj bote.

Ai ia mbylli të gjitha dyert errësisë
E varrosi çdo besim të rremë, të kotë,
Pishtar i pashuar i mbarë njerëzisë<br>
Me besimin e pastër, të vërtetë, në një Zot.

Ai mposhti urrejtjën-ndezi dashurinë
Urdhëroi vetëm mbarë për të vepruar,
Kudo që t’a gjejmë t’a marrim diturinë
Se vetëm ajo ka për t’na lartësuar.

Të lutem bekoi o i Madhi Zot
Muhammedin dhe Familjen e Tij,
Shokët, shehidët, për jetë e mot
Dhe të gjithë besimtarët e rinj.

Për ty o Muhammed i Lavdëruar
Salavate e selame të dërgojmë gjithë jetën,
Se rrugën e shpëtimit na ke ndriçuar
Me besnikëri na përcjelle të Vërtetën.

Kthehu

FEJA ISLAME

Është dritë e Zotit
Rrugën na ndriçon,
Nga terri i kobshëm
Të gjithëve na shpëton.

Më e vleshmja dhuratë
Nga i madhi Perëndi,
Amanet i parë dhe i fundit
Për krijesën njeri.

Që nga hazreti Ademi
Njeri e pejgamber i parë,
Kjo e vërtetë nga All-llahu
Përherë është shpallë.

Sa herë që njeriu
Është tjetërsuar,
Pejgamberi i kohës
E ka udhëzuar.

E ka udhëzuar
Njeriun e shkretë,
N’udhëkryqe të jetës
Sa herë që ka mbetë.

Në formën e përsosur
Kjo Fe e Vërtetë,
Ju shpallë e plotësuar
Të Lavduarit-Muhammed.

Këtë e dëshmon Kur’ani
Fjala e Perëndisë,
Të vërtetën e plotësuar
Që ia shpalli njerëzisë.

Kush është besimtar
Le të jetë krenar,
Aq më tepër vlen
Kur t’jetë atdhetar…!

LUMI I TURBULLT

Gjendet diku një lum i turbullt
Me pamje trishtuese,
S’ka brigje as ura
Ka rrjedhjë gjarpëruese.

Në çdo stinë e ndërron shtratin
Mbi shtratin e ri valët gjëmojnë,
Përmbysin e bartin gjithçka
Jo ca pulëbardha që mbi to hapërojnë.

Fëmijëve të përkdhelur, të lazdruar,
Sa shumë u pëlqejnë valët,
Valët e turbullta, shurdhues
Valët e turbullta, tmerruese.

Një plak paska thënë :
-Ky lum i turbullt
Një ditë-herët a vonë,
Do t’jetë fatkeqësi jonë…

Disa e përshëndetën plakun,
Uruan parashikimi i tij,
Disa të tjerë duke u zgërdhi
E quajtën blasfemi...

DRITA NJERËZORE DHE DRITA HYJNORE

Sa herë
Që fiket drita,
Drita njerëzore,
Disi e gjejmë
Fillin e humbur
Të jetës tokësore...

Por,
Po u fikë
Drita Hyjnore
Nuk mundemi
Kurrsesi me gjetë
Shtegun e drejtë
Të Rrugës Shpirtërore...

ZOTIN MOS E HARRO

Miku im i dashur,
Miku im i mirë,
Në këtë botë
Të përkohshme,
Të vështirë,
Mendo mirë
Se nuk ke ardhë
Me tënden dëshirë.

Miku im i dashur,
Miku im i dlirë,
Botën të përhershme
Kurrë mos e kujto,
Edhe nëse
Një det helm
Ke për të pi
Zotin mos e harro...

GJURMËT E KRIJUESIT



Gjurmët e Krijuesit
Janë gjurmë të qëndrueshme,
Gjurmët e Krijuesit
Janë gjurmë të amshueshme.

Gjurmët e Krijuesit
Janë gjurmë të pranishme,
Gjurmët e Krijuesit
Janë gjurmë të ndritëshme.

Gjurmët e Krijuesit
Janë kudo nëpër hapësirë,
Gjurmët e Krijuesit
Janë të ndritshme n’errësirë.

Gjurmët e Krijuesit
Janë gjurmë që dëshmojnë,
Gjurmët e Krijuesit
Janë gjurmë që udhëzojnë.

Gjurmët e Krijuesit
Janë gjurmë në çdo krijim,
Gjurmët e Krijuesit
Janë gjurmë në çdo frymëzim.

Gjurmët e Krijuesit
Nuk janë veç në letër apo pergament,
Gjurmët e Krijuesit
Jemi ne, argument mbi argument.

KURANI - FJALA E ZOTIT

Fjala e Zotit është e Shenjtëruar,
Është mrekulli mbi mrekullitë,
Nëpër udhëkryqet e jetës
Është një Dritë e pashuar,
Që të shohim ne, të gjithë,
Të gjitha shëmtitë dhe bukuritë.

Fjala e Zotit është ilaç i vërtetë,
Sëmundje të ndryshme parandalon,
Ajo na jep guxim në këtë jetë,
Të qëndrojmë besnik na ndihmon.
Me dituri, besim, mirësi, ajo na ushqen,
Mendjën, zemrën dhe shpirtin tonë.

Fjala e Zotit është e përsosur,
Siç është i përsosur i Madhi Zot,
Ai e ka shpallur, Ai ka vendosur,
Në zbatimin e saj në këtë botë.
Kush e zbaton ai ka shpëtuar,
Kush e mohon veten ka shkatërruar.

ÇFARË LIRIE

Çfarë lirie
Kur nuk ki
Edhe s'di
Çka me ba
Me këtë liri...

Çfarë lirie
Si në ferr
Ku ka etje,
Uri, zjarr,
Terr, tmerr...

NJOHJA E PANJOHUR

Askush
S'ja njeh
Kuptimin heshjtës.
Askush
S'ja di
Qëllimin buzëqeshjës.
Edhe pse
Ndodh shpesh
Kur heshtja flet
Si një orator,
Ndërsa
Buzëqeshja humbë
Kuptimin njerëzor...

SI E PËRJEOVA LUFTËN ?

Miku im,
Kur u kthye
Nga Përmeti
Më pyeti:
"Luftën si e përjetove?
Meqë në Kosovë
Qëndrove?"
I thashë:
Mbrenda vetes
Asgjë e panjohur.
Nuk shikoja prapa,
As nga vdekja
Që më rrinte
Në pritë,
Për çdo ditë
Nuk kisha frikë,
Sepse edhe ajo
Është pjesë
E imja.
Frikësohesha vetëm se
Mos po mbetëm gjallë
E ta shoh Kosovën
Si është kallë,
Si e kanë bërë
Shkrumb e hi...
Ku çdo gjë
Ka ndryshuar,
Përveç atyre,
Faqezi...
Që e ushqyen
Popullin me ëndërra
E gjakun tue ia pi...

ZOTIN NUK E BRAKTISËT KOSOVËS I FALËT NJË DIELL…

(Jasharajve të Prekazit, Drenicë)

Zotin e Madh
Udhën e Tij
Nuk e braktisët,
As kur të ftohtët
Pushtonte hapësirën,
As kur zjarri
Ishte fikur,
As kur sëmundja
Përhapej ngado,
As kur natës
Nuk i shihej fundi,
As kur këmbët, duart,
E ngrira s’lëviznin,
As kur shpata
Vringëllonte fuqishëm
Mbi qafën e kërrusur,
As kur Evropës së Bashkuar
Që me gjumë na kish bekuar,
Ia prishët gjumin,
As kur Kombet e Bashkuara
Mbetën pa gjumë,
As kur u bëtë
Hi e shkrumb,
Zotin nuk e braktisët
Për t’i falur
Kosovës një Diell…

PRANIMI I LUTJEVE

Kur isha fëmijë
Kërkoja forcë,
Dëshiroja fuqi.
Por, ato ishin kotësi.
I Madhi Zot
Më dha vështirësi.
Vështirësitë më bënë
Shumë më të fortë,
Shumë më të fuqishëm…

Kur isha fëmijë
Kërkoja begati,
Dëshiroja pasuri.
Por, ato ishin marrëzi.
I Madhi Zot
Më dha varfëri.
Varfëria më begatoj
Me më shumë durim,
Me më shumë besim…

Asgjë çka kërkova,
Asgjë çka dëshirova,
Nuk m’u plotësue.
Por, më mirë për mua!
Sepse, Krijuesi më bekoj,
Më shumë se kërkova,
Më shumë se dëshirova,
Më shumë se meritova.
Dhembjet m’u shtuan,
Vuajtet m’u rënduan,
Vazhdojnë edhe sot,
Lavdi të Madhit Zot!

SHPIRTËRAT FALËNDERUES FALËNDEROJNË

Shpirtërat e ndritur
Në sexhde kur përulen
Aty lartësohen. Lartësohen
Duke u përulur,
Në heshtje, lutën, thonë:
O Krijuesi ynë,
El-hamdu lil-lah,
Përgjithmonë.

O Zot i Madhëruar,
Të falënderojmë
Që na ke krijuar,
Në jetën tokësore
Me frymë hyjnore,
Që të gjallërojmë,
Që të kuptojmë,
Prej kah jemi
Dhe ku shkojmë…

DY DËSHIRA

Për mjekrrën
E zbardhur,
Nga pesha
E stinëve,
Do t'ndjejë lumturi...

Për rrezet e Diellit
Pas errësirës,
Do t'këndoj
Më të bukurën
Ilahi....

NESËR

Nesër,
Ata që m'përgëzuan,
Ata që m'qortuan,
Kudo që jemi,
Kudo që vemi,
Qoftë kismet,
Kam për t'i uruar,
Kam për t'i përshëndet...

SOT
Sot,
Tërë ditën
Pa pushuar
Gjithkah ra shi,
Krejt ishte nxi qielli.
Ah!
Po t'më shikoje ti
Sa m'ka ngrohë Dielli...

DJE

Dje,
Ishte një ditë e bukur,
Isha tërë ditën vetem,
I etur, i uritur.
Por shpirti im
Si një flutur
Fluturoj lartë, lartë,
Prej nga ka zbritur...